Bolivia deel 2

Hierbij nog wat leesvoer dit weekend!
Zoals sommige van jullie al weten is het mij eindelijk gelukt wat foto's bij de vorige verslagen te plaatsen, een kleine greep uit mijn zeer mooie collectie!

Pampas Rurrenabaque
Rurrenabaque ligt 410 kilometer van La Paz en is alleen te bereiken via die ene weg; het verlengde van the deathroad. Een weg waar twee vrachtwagens maar net(soms op 10cm van de afgrond) naast elkaar passen. Deze staat onder de reizigers als 'once in a lifetime experience '. Veel mensen proberen het de heenweg en besluiten terug te vliegen. De rit kan 15 tot soms 30uur duren! Dit ligt vooral aan het onverharde wegdek en de tegenliggers(vrachtwagens). Aangezien wij al het meest stijle deel op de mountainbike gedaan hadden leek het ons geen probleem om de laatste (minimaal) 13 uur toch per bus af te leggen. Daar stonden wij ergens halverwege de weg met al onze spullen te wachten op een groene bus. Bij iedere groene bus vragen of het die van ons is en eindelijk na 2,5uur konden we instappen. We hadden mooi ieder een hele rij voor onszelf! Heerlijk lang uit chillen dachten wij.... al snel kwamen wij een aantal vrachtwagens tegen en moest de bus achteruit.  Niet vergeten dat wij aan de linkerkant, dus de afgrond reden. De bijrijder sprong uit de bus en dirigeerde de bus netjes tot op de rand, dat was wel even spannend! Daarna begon de echte rit, ik kan niet zeggen hoe vaak ik zo goed als bijna van mijn bank ben gehobbelt maar ik zal zeggen;  vaak!!! Een en al gehobbel, net in slaap,  viel je weer bijna van de bank. Gelukkig waren de laatste uren wat rustiger waardoor we alsnog even hebben kunnen slapen. Uiteindelijk viel de reis wel mee, 13uur in totaal. We kwamen mooi in de ochtend aan zodat we gelijk onze driedaagse pampastour konden boeken. Twee uur later zaten we in de jeep op weg naar de pampas, een gebied bestaande uit groen en water aan de rand van de amazone. We waren in totaal met zeven. Vier Engelse jongens (tussen 22 en 25)mochten met ons mee. Als eerst werden wij in een bootje geladen en werden we gelijk verwelkomt door de 'Pinkdolphins', de enige dolfijnen die in zoetwater leven. Het was heerlijk om weer in de warmte te zijn en op een bootje door al dat groen te varen.   We hebben heerlijk gelachen met en om onze Engelse vrienden, een ervan(Alex) is homo en de combinatie homo en jungle is hilarisch. Daarbij waren ze zeer goed voorbereid, vooral op de muggen. Tijdens de zonsondergang brachten wij een bezoek aan de enige bar van de pampas. Het stikte er van de muggen! De muggenrepelent mocht niet deren, iedereen werd belaagd. Onze Alex had zijn korte broek aangehouden en Jason was vergeten zijn blouse in te stoppen. Wij hadden nog nooit zoveel beten bij elkaar gezien! 
Verder waren we er natuurlijk voor het Wildlife. Zo hebben we krokodillen,  aapjes, schildpadden en zelfs piranhas gezien. Met een stukje visdraad en vlees aan een haakje hebben we er een aantal uit het water gevist. Helaas waren ze voor ons niet groot genoeg om te eten wat eigenlijk wel de bedoeling was. De laatste dag mochten we dan eindelijk zwemmen met de dolfijnen(ja,ook hier zaten de piranhas). Aangezien iedereen deze activiteit op de planning had staan was het iets te druk waardoor wij maar een dolfijn hebben gezien. Stijn heeft hem wel twee keer aangeraakt. Aangezien het bruin water was was ik allang blij dat mij niks had aangeraakt, haha.. Al met al een super mooie ervaring!
Om het risico van een lange terugweg te beperken besloten wij om met een taxi/minibusje terug te nemen. We zaten redelijk comfortabel achterin en met twee keer vloeiend overstappen duurde de rit terug naar La Paz 11uur, niet slecht! We hebben onderweg nog van een ontzettend mooi uitzicht kunnen genieten ook. 

Isla del Sol
Vanuit La Paz zijn we gelijk door gereden naar Copacabana aan het Titicaca meer. Het grootste, hooggelegen meer van de wereld. De Inca's hebben hier geleefd. Vanuit Copacabana kan je met de boot naar Isla del Sol, volgens Inca-legendes is dit het eiland waar de zonnegod Inti werd geboren en daarmee hun beschaving begon. We hebben hier een super mooie wandeling gemaakt van het Zuiden naar het Noorden. Over smalle paadjes en over de heuvels zochten wij onze eigen weg, geen toerist onderweg gezien! We kwamen langs de mini dorpjes met de mini huisjes, de vrouwen liepen er voornamelijk in traditionele kledij en overal stonden er schaapjes en ezels. Wij hebben ook verschillende Inca gerelateerde bezienswaardigheden bezocht, de fontijn van de jeugd, de Inca trap, de zonnentempel, het goudmuseum en een ruïne. De fontijn was helaas te klein om in te zwemmen (wie wil dat nou niet?). De ruïne was aardig groot en het leek wel een doolhof, we mochten er zelfs in! We hebben de nacht doorgebracht in een huisje op de heuvel met voor de deur een hokje met toilet en douche. We hadden mooi uitzicht over het stadje. Dit was de goedkoopste kamer tot nu toe met het beste uitzicht! We hebben in een mini restaurant gegeten en zijn nog een wandeling gaan maken voor de zonsondergang. Rond de middag was het weer tijd om te vertrekken en hebben wij nog even van de machtige zon mogen genieten op het dek van de boot. Toevallig was er in Copacabana een festival aan de gang en was het er enorm druk. De vrouwen hadden hun mooiste jurken aan rn de heren hun beste pak. Ze zijn beidr niet vies van een biertje en om 16:00uur smiddags liepen er al veel te zwalken door de straten. Daarbij nog een aantal blaaskapellen die voorbij kwamen en ik waande mij even in carnavalse sferen! Daarna nog een hoop onduidelijkheid over de bussen en het was een mooi Boliviaans afscheid! Op naar Peru!