Ecuador in ontwikkeling

Alvast een deel van ons tripke door Ecuador!

Het is een rustig landje in vergelijking met haar buurland Peru. De mensen zijn er super vriendelijk, ze helpen je en wijzen je graag de weg. Ze proberen een praatje met je te maken en voor je het weet vertellen ze een heel verhaal. Voor ons het land waarbij we het meest gebaald hebben dat we geen Spaans spreken, de mensen willen gewoon graag een praatje met je maken en zijn, in tegenstelling tot Bolivia, veel minder verlegen. We voelen ons een stuk minder toerist dan in Peru.

Het is een landje dat qua ontwikkeling misschien zelfs wel verder dan Peru is, het is al aardig Westers! Zo zie je de mensen hier af en toe nog wel in traditionele kledij maar vooral gewoon met sneakers rondlopen. De snelle ontwikkeling van het land is voornamelijk te danken aan de olie, de olieprijzen zijn hier dan ook erg laag.

In de kleinere steden en dorpen zie je de traditionele kledij nog wel terug. De dames dragen een witte blouse met daarop bloemen geborduurd,  een rechte rok met een mooie gekleurde tailleband. Op hun hoofd hebben ze een hoedje en zij dragen hun kindjes in een (vaak)witte doek op hun rug. De heren zie je met een nette broek, poncho en de welbekende mooie riete bolhoeden.

De mensen verplaatsen zich ook hier veel met de bus, de bus is echt goedkoop! Kaartjes kan je op het station kopen, net als in Bolivia maar dan zonder schreeuwende verkopers, hier zitten de mensen gewoon rustig achter hun loketje. Je betaald vaak maar 1 tot 2 $ per uur dat de rit duurt of een schappelijke 0,25cent om je te verplaatsen in het centrum. Wanneer de bus niet helemaal vol is dan probeert de bijrijder, met de bus al rijdend, er nog wat extra passagiers bij te roepen. De bus stopt overal waar hij stoppen wil, mensen staan zwaaiend langs de weg en als ze geluk hebben dan mogen ze mee. Wanneer zij uit willen stappen geven ze een klopje op de deur bij de chauffeur die op zijn beurt de bus aan de kant zet, letterlijk overal! Ook zijn de busritten voor vele verkopers een goede manier om geld te verdienen, ze staan aan de kant van de weg en liften een stuk mee. Zij lopen een paar keer door het gangpad te roepen en stappen z.s.m. weer uit. Het is iedere keer weer een drukte van jewelste. Vooral ijsjes, fruit, noten en andere snacks komen voorbij. Ik vraag mij weleens af hoe ze weer terug komen waar ze hun werkdag begonnen zijn... De bussen zijn zeer basic maar verder wel netjes, er hangen zelfs afvalzakjes in. Ook de taxis zijn hier over het algemeen erg goedkoop, in het centrum is iedere rit meestal 1$. Alleen richting luchthavens en busstattions weten ze de prijzen wel, al snel ben je 10 $ kwijt. Gelukkig vinden wij tot nu meestal wel een goedkopere oplossing! 

Doordat Ecuador verschillende klimaten heeft kan er veel verschillende groenten en fruit worden geteeld. Je kan het overal kopen en het smaakt allemaal even heerlijk!! Je ziet vooral veel bananen, soms hele winkels vol! Ze eten ze hier niet alleen wanneer ze geel zijn maar met groene bananen(hele grote)wordt er ook gekookt en gebakken. Je ziet vrouwtjes overal met bananen staan en de kindjes lopen rond met een banaan als lollie op een stokje met chocolade. Eten is zeer belangrijk in de Ecuadoreaanse cultuur, je ziet altijd mensen overal eten. Kindjes krijgen vaak wat te snoepen en de mama's en papa's kunnen er ook wat van(die hoef je niet te zien eten, dat zie je zo haha). Het eten bestaat hier voornamelijk uit gefrituurde dingen, wederom veel kip!

We zien helaas weinig van de heerlijke groentes terug in het eten, waarschijnlijk wordt er veel geëxporteerd. We hebben in verschillende hostels geslapen, de een wat luxer dan de ander en vaak zit er wel een ontbijtje bij. Dit ontbijt bestaat vrijwel altijd uit witbrood, jam, boter, koffie of thee en als we geluk hebben een verse jus of een ei. We kunnen echt geen brood met jam en boter meer zien wanneer we terug zijn! Wanneer we zelf onbijt moeten verzorgen dan proberen we wat anders zoals pannenkoeken. Voor de lunch en het diner zoeken we ook vaak een restaurantje op. Je hebt ook hier het 'menu del dia' voor 3,00$ Toch is het altijd afwachten wat je kan kiezen, ze hebben nu eenmaal niet altijd alles wat op de kaart staat! 

Het weer is zeer afwisselend geweest, we hebben het in de hoge binnenlanden aardig fris gehad. We hebben vaak onder dikke dekens geslapen. Er is ook best wat regen gevallen. In de jungle, de Galapagos eilanden en aan de kust is het wel heerlijk van temperatuur. We hebben de laatste week wel van de zon kunnen genieten en hebben eindelijk een beetje kleur opgedaan. We hopen de komende weken nog wat meer want we kunnen niet wit terugkomen van zo'n lange reis he!?

Van Peru naar Ecuador
Jeetje mina, wat hadden wij de busreis tussen Mancora(Peru) en Otavalo (Ecuador) onderschat! Die ultieme luxe bussen waar wij in Peru mee gereisd hebben worden cama-bussen genoemd. In Mancora werd aangegeven dat we in Guayaquile(Ecuador)over moesten stappen, het eerste deel met de gewone bus en dan overstappen naar een cama-bus. Na ontelbare tussenstops en een volledige grenscontrole, inclusief douaniers die bijna alle koffers open ritste, waren we na negen uur in Guayaquile. Daar hebben we snel wat gegeten en zijn we langs alle kantoortjes gegaan om te zoeken naar een cama-bus richting Quito. Al snel werd duidelijk dat ze helemaal niet te vinden waren, ze zijn zeer zeldzaam in Ecuador! Geen andere optie dus. Na elf uur lang de nacht door met onze knieën tegen de stoel voor ons te hebben gezeten en met ontelbare stops langs de weg, mensen erin/eruit, kwamen we bij het eerste busstation in Quito aan. Waar moesten wij eigenlijk uitstappen? Moesten we eigenlijk wel overstappen? Gelukkig hebben we een boekje Spaans onderweg bij (bedankt nog Sophie!)en werd het met behulp van dat boekje, mijn gebrekkig Spaans en handen- en voetenwerk duidelijk dat we gewoon konden blijven zitten. Dat is mooi! De chauffeur zou wel aangeven wanneer wij eruit moesten. Zo gezegd zo gedaan, uiteindelijk werd er door drie man ons verteld dat we eruit moesten. En daar stonden we dan, ergens langs de grote weg! Gelukkig rijden er hier honderden gele taxi's rond en hebben we er daarvan een aangehouden om bij het hotel te komen.

Otavalo
Een stadje dat drie uur van de hoofdstad ligt en een zeer belangrijke functie heeft binnen Ecuador. Dit heeft de stad voornamelijk te danken aan zijn markt. Een markt die veel meer betekent dan alleen maar snuisterijen en etenswaren verkopen. Hier komen mensen van heinde en ver samen om handel te voeren, vooral de indianen zorgen voor de internationale input. Op zaterdagen vullen de straten zich met honderden kraampjes en bezoeken duizenden mensen de markt. Je kan hier dan ook echt van alles kopen!

De reden voor een bezoekje aan dit dorp was voornamelijk omdat ik graag Arthur, Wendy en hun dochter Lisa wilde ontmoeten. Zoals ik al heb verteld kennen mijn moeder en Arthur zijn moeder elkaar al heel lang. Ik hoorde van mijn moeder verhalen over Arthur en acht jaar geleden, toen ik mijn eerste reis aan het plannen was, wilde ik in eerste instantie al naar Ecuador. Uiteindelijk heb ik toen voor een andere route gekozen, wetende dat ik hier ooit nog heen zou gaan. En dat is nu dus! 

Hostal Doña Esther
Na de taxirit stapten we uit voor een klein, schattig hotel. Vanaf buiten lijkt het kleiner dan dat het is, eenmaal binnen kwamen we in een mooi binnenplaatsje terecht en was het toch groter dan verwacht. Er hing een relaxte sfeer en we werden vriendelijk welkom geheten door de dame van de receptie. We kregen een mooie kamer met een heerlijke warme douche! Altijd welkom naar zo'n lange reis en wanneer het fris weer is.

Arthur en Wendy wonen net buiten Otavalo en waren niet aanwezig toen we arriveerden. Het nieuws dat wij in het hotel waren aangekomen had hun echter wel al bereikt, helemaal vanuit Rosmalen! Je kent het wel; ik laat weten dat we veilig aangekomen zijn, mijn moeder belt de moeder van Arthur, die op haar beurt naar Arthur een bericht stuurt; Stijn en Kim zijn er! Wij lagen tijdens de verspreiding van dit nieuwsbericht heerlijk even slapen en hebben in de vroege avond dan eindelijk met elkaar kennis gemaakt. Eindelijk een gezicht en een stem bij namen die we al zo vaak hebben gehoord.

In het achterste gedeelte van het hotel zit ook een restaurant genaamd Arbo de Montalvo. We hebben hier heerlijke Ecuadoreaanse gerechten op en de houtoven pizza uitgeprobeerd! Daarbij een heerlijk glaasje wijn, goed gezelschap, leuke reisverhalen, verhalen over vroeger en de avond was compleet.

De volgende dag hebben we uitgeslapen, van een heerlijk ontbijtje genoten(met Hollandse pannenkoeken)en hebben we met het thuisfront geskypt, iedereen wilde elkaar toch even 'live' gedag zeggen! Daarna zijn we over de markt gaan struinen, wat een mega markt! Voor zowel de toeristen als de locals zelf kan je er genoeg kopen. Na twee uur struinen is de ruimte in mijn backpack weer gevuld hoor!
Stijn had in de bus helaas een flinke verkoudheid opgelopen en begon zich niet zo goed te voelen. We hebben het verder even rustig aan gedaan. s'Avonds hebben we nog een borrel gedaan en hebben we Lisa(de dochter) leren kennen. Daarna was het alweer tijd om gedag te zeggen! Een mooi bezoekje aan Otavalo! 

Quito
Wederom een enorme stad die omringd wordt door bergen. Er is een nieuw en een oud gedeelte, wij wilden graag het oude gedeelte zien. De stad heeft een ontzettend mooi historisch centrum met veel kerken. Wij zijn over de straten gaan struinen en hebben de Iglesia de la Compañia de Jesus bezocht.  Een kerk die aan de binnenkant volledig met bladgoud is bedekt, echt prachtig! We zijn ook nog getuige geweest van de wisseling van de wacht bij het presidentieel paleis. In de namiddag begon het helaas te regenen en zijn we terug gegaan naar het hostel. Daar hebben we een kleine planning gemaakt voor de rest van de reis.

Op dit moment zijn we alweer begonnen aan de laatste twee weken van onze reis. We hebben besloten om niet zoveel te reizen en zitten in een hostel net buiten Montanita. Hier blijven we een aantal dagen chillen met onze billen op het strand en gaan waarschijnlijk nog een dag tripje doen. We gaan genieten van de warmte en nog wat surfen. Ook hopen we nog walvissen te gaan spotten en brengen we nog een bezoekje aan Cuenca.

Hierna is het weer tijd om richting Peru te reizen om daar aan de terugreis te beginnen, maar eerst nog genieten van de heerlijke stranden hier!

Bij de vorige reisverslagen staan wat foto's! Helaas ben ik er nog niet aan toegekomen om bij ieder verhaal foto's te plaatsen.