Ecuador en onze mini vakantie

Het is dan echt zover! De laatste dagen van Ons tripke zijn daar...
De vreugde die we voelen is te danken aan jullie, de personen die we allemaal hebben moeten missen en weer in onze armen mogen sluiten. Het verdrietige is dat we dan ook echt afscheid moeten gaan nemen van dit prachtige avontuur. Want ondanks dat we veel gezien en gedaan hebben is er nog steeds ENORM veel moois te ontdekken.
Met een backpack vol vieze kleding en souvenirs, een rugzak vol ervaringen en met dit in ons achterhoofd stappen wij morgen in het vliegtuig.

Nog een laatste verslag van deze journaliste vanuit het buitenland!

Tena
Een lange slinger weg naar beneden bracht ons vanuit Quito langzaam de warmte in. De omgeving werd steeds groener en de lucht vochtiger. Een verharde weg die steeds dieper de jungle in gaat richting Tena. Een ontzettend mooie rit bracht ons in een middel groot stadje aan de rand van de amazone.
We hadden een mooi, rustig hostel uitgekozen op de berg met uitzicht over het stadje. Eigenlijk waren wij er voornamelijk omdat we nog gewoon even richting de jungle wilden, we hebben al verschillende tours gedaan en hebben dat deze keer over geslagen. Het was er erg warm en we hebben een deel van het stadje en de omgeving te voet verkend. 's Avonds hebben we een Ecuadoreaans volleyspel mogen aanschouwen. Het is een hele bijeenkomst voor het hele dorp, jong en oud komt kijken. Het zijn voornamelijk de mannen die spelen, de teams bestaan uit drie. De totaal andere regels waren voor Stijn als volleyballer onbegrijpelijk maar wel komisch om te zien. Het zweet gutste van de lichamen en de bolle buiken werden blootgesteld voor het publiek,  een waar schouwspel! 

Ayahuasca ceremony
Na wat research te hebben gedaan besloten wij dat wij graag een Ayahuasca ceremony wilden bijwonen. Ayahuasca is een plant die door verschillende troepen diep in de jungle als medicijn wordt gebruikt. Voor de ceremonie wordt van deze plant een mengsel gebrouwen, dit doet de shamaan die ook de ceremonie zal begeleiden. Wij hadden dan ook een goede, betrouwbare shamaan nodig en kwamen uit bij Sebastien,  een Fransman die van verschillende shamanen is opgeleid en hier negen jaar woont. We hebben een taxi genomen en kwamen bij een lodge uit die middenin de jungle lag. Daar had Sebastien een hut gebouwd met in het midden een klein altaar en daaromheen houten bedden met matrassen. We kregen alletwee een bed en een emmer(soms moet het kwaad er van boven uit). Daarbij was er een houten toilethok zonder deur, er loopt verder toch niemand rond! Na de kennismaking en toen het eenmaal donker begon te worden kregen wij alledrie een shot glaasje met het Ayahuasca brouwsel. Het smaakt echt heel erg vies, kan er geen omschrijving van geven maar ik moet er nog van kokhalsen als ik eraan denk. Bij mij duurde het echter niet lang voor ik wat begon te merken. Bij Stijn duurde het veel langer.

Ayahuasca zorgt ervoor dat je je gedachten niet meer kan wegstoppen, alle muren die je gebouwd heb worden afgebroken. Wat er achter die muren zit komt als visioenen naar buiten. Je lichaam is compleet ontspannen en je zintuigen worden verscherpt. Daarom is het ook belangrijk om het donker te hebben. Heel lastig om uit te leggen maar het voelt heel bizar. Je blijft wel in controle van je lichaam maar je krijgt een waas van visioenen over je. De ervaring is afhankelijk van wat er in je hoofd zit en is dan ook voor iedereen heel anders. Stijn zag zichzelf surfen en snowboarden en ik zag alles precies zoals ik het in mijn dromen zie. De shamaan is daar om alles te begeleiden en ook een sessie met je te houden. Het is puur natuur en kan verder geen kwaad. Het duurde de gehele nacht, gelukkig hadden we beide vooral leuke visioenen en was de trip die we hadden voornamelijk prettig. We hebben die nacht beide weinig geslapen en waren dan ook doodop de volgende dag. Wat we met de visioenen en de ervaring gaan doen dat ligt aan onszelf. Het was in ieder geval een zeer speciale ervaring! 

Als ontbijt hebben we heerlijk ceviche gegeten en daarna zijn we richting Baños vertrokken. 

Baños
Het outdoor centrum van Ecuador. We hadden een eenvoudig hostel met minikamer en heerlijk ontbijt ( jeeuj! Geen boter,jam en brood!). De eerste dag hebben wat rond gewandeld en gezocht naar een canyoning tour, zowat het enige wat wij nog niet hebben gedaan van onze wish list. Ook zijn we naar 'the swing at the end of the world' geweest. Op de rand van een cliff staat een boomhut met aan beide zijde een schommel eronder. Het idee is dat je dus boven de afgrond schommelt.

Een volle bus dropte ons af op een berg en samen met 60 andere mensen gingen we richting de schommels, wat resulteerde in een lange wachtrij en uiteindelijk maar drie swings per persoon. Daarbij was het bewolkt waardoor het uitzicht beperkt was. Misschien niet de meest geweldige ervaring maar toch even leuk om op het einde van de wereld geschommeld te hebben!

De volgende dag hebben we mountainbikes gehuurd en zijn we de Pailon del Diablo gaan bezoeken. De fietstocht was allemaal downhill en bracht ons langs mooie uitzichten met verschillende watervallen. We moesten zelfs onder een paar watervalletjes door. Dat we nat werden maakten ons niet veel uit, het regende toch al hard genoeg! Gelukkig was het verder niet koud. Eenmaal bij de waterval aangekomen hebben we eerst wat gegeten. Een typisch Ecuadoreense lunch met teveel vet, ik bleef die de rest van de dag voelen... Ondanks dat wij al aardig wat watervallen gezien hebben was deze erg indrukwekkend! Het water kwam met een geweldige kracht naar beneden en we konden er zelfs achter kruipen. Aan de zijkant van de rotsen zijn er smalle terrassen gemaakt en onder de rotsen is er net voldoende ruimte om achter de waterval te kruipen! Gaaf!!

We hebben laat in de middag de taxitruck terug genomen naar het stadje. Helaas werd ons medegedeeld dat er nog geen verdere deelnemers waren voor het canyoningen,  waardoor het feest niet door ging en wij besloten om de volgende dag te vertrekken. 

Latacunga
Heel dichtbij Baños maar wel een stuk kouder! We verbleven hier in een van de mooiste hostels tot nu toe, kleurrijk en met hoge plafonds. Er was een keuken dus we hebben een aantal keer zelf wat gekookt(vooral verse guacamole gemaakt). Latacunga is een stadje dat door veel backpackers als uitvalshoek wordt gebruikt om de Cotopaxi vulkaan te beklimmen of de Quilotoa loop te wandelen. Stijn was zijn wandelschoenen in Baños vergeten dus echt ver wandelen zat er niet in. Daarbij was het iedere dag wel aardig aan het regenen en erg fris! We hebben een dag uitstap gemaakt naar het Quilotoa kratermeer en vanuit ons hostel de Cotopaxi gezien. Daarbij hebben we hier besloten dat we toch wel graag naar de Galapagos eilanden wilden gaan (!!!!). Dankzij een kleine sponsoring van thuis konden we de tickets boeken! Daarna was het wachten op de schoenen die per post opgestuurd werden (sommige dingen gaan verrassend snel hier)en zijn we richting Quito vertrokken om onze vlucht te nemen naar de Galapagos! 

Galapagos eilanden
Ongeveer twee uur vliegen vanaf het vaste land ligt deze welbekende eilanden groep. We werden uitvoering gecheckt of we geen planten of diersoorten mee namen naar dit natuur park. Na een kleine entree van 100 $ p.p. te hebben betaald mochten we eindelijk naar binnen! Aangezien ons budget redelijk beperkt was hadden we besloten om te kijken voor een mini cruise of andere last minutes. We hadden vier volle dagen om er alles uit te halen wat we konden, we wilden vooral veel snorkelen en dieren zien! De eerste dag zijn we dan ook gelijk op zoek gegaan naar een goede deal. We kwamen uit bij een kantoortje dat ons een paar mooie dagtochten aanbod. Een cruise zou toch te kort worden en de omliggende eilanden bieden ook superveel snorkelplezier. Santa Cruz werd onze basis en we vonden om de hoek een hostel.

De volgende dag zijn we om 8:30uur vertrokken naar Santa Fe eiland. Daar begon de pret al gelijk er kwamen zeehonden met ons zwemmen, echt HEEL dichtbij! Dat was wel even wennen maar de beestjes zijn voornamelijk nieuwsgierig en je kan er echt mee zwemmen(alleen niet aanraken). Bij de tweede plek zagen we zeeschildpadden,  zeker wel een meter lang! We hebben ze een tijdje gevolgd, echt prachtig! Daarbij hebben we natuurlijk ook heel veel mooie vissen gezien, het water is heerlijk en zo ontzettend helder! 

Dag twee zijn we naar de andere kant van het eiland gegaan en hebben daar de twee eilanden Pinzon en Daphne bezocht. Hier werden we wederom verwelkomt door de zeehonden en we hebben haaien gezien! Rifhaaien gelukkig en ze zwemmen rustig over de bodem ;-). Ook hebben we, als hoogtepunt van de dag, een manta gezien. Vijf meter spreidwijdte! Echt machtig mooi om die te zien zwemmen. Gelukkig hadden we deze dag een Gopro gehuurd en konden we het op film vastleggen! Prachtige dag! 

s'Avonds hebben we bij een viskraam aan het water gegeten. Hier komen niet alleen veel mensen eten maar zitten de pelikanen ook op de kade, te wachten op de restjes.

De derde dag was het vroeg opstaan om naar een ander eiland te gaan. San Cristobal ligt twee uur varen vanaf Santa Cruz,  een hobbelige rit waar er wel een aantal passagiers zeeziek werden! Je kan er snorkel en duiktours doen om Kicker rock te bezoeken, hier zijn voornamelijk hamerhaaien en misschien wel de walvishaai te zien. Eenmaal op het eiland waren helaas de tours al vertrokken en was het niet mogelijk om die nog te doen voordat we weer terug moesten. We zijn het eiland gaan verkennen, hebben leguanen en zeehonden gezien en van de zon genoten. De zeehonden liggen hier overal, op de boulevard, de pier,  de bankjes en de boten!  Erg leuk gezicht. Bij een duik in de zee werd ik nog vergezeld door een zeehond, aangezien ik geen duikbril droeg en ik niet kon zien waar hij bleef was het toch wel een beetje eng! We hebben in de namiddag de taxiboot weer terug gepakt en zijn op Santa Cruz nog een tour voor de volgende dag gaan boeken. 

De laatste dag zijn we vroeg vertrokken met een paar duikers naar wederom een ander eiland. Aangezien de rest ging duiken konden Stijn en ik samen op onderzoek uit. We hebben op drie verschillende plaatsen gesnokeld en deze keer de haaien van heel dichtbij kunnen zien! Het was een super mooie dag en de vissen lichte op in de zonnestralen. Het blijft prachtig!  Aangezien er een paar van onze groep op tijd terug moesten zijn werd onze dag helaas wat ingekort. Na ons beklag te hebben gedaan bij het boekingsbureau konden we in de namiddag nog een surfboard en snorkelset lenen. We zijn nog lekker naar het strand geweest! Stijn heeft wat gesurfd en ik heb nog leguanen en een platvis gespot.

Op de dag van vertrek zijn we s'ochtends eerst nog naar het Charles Darwin centrum gegaan. Een opvang en broed centrum voor schildpadden en leguanen. Hier worden zowel mini schildpadden als de giant turtles, die in de hooglanden van het eiland leven, verzorgd! Echt joekels van beesten, zo prachtig! 

Helaas was de pret toen alweer voorbij en moesten we alweer vertrekken. We wilden nog lang niet naar huis. Haha, ook dit komt wederom weer terug op onze wish list. Wij willen meer!!! De volgende keer met cruise natuurlijk!  We zijn in ieder geval super blij dat we dit al hebben mogen meemaken! 

Montañita
Een kustplaatsje wat bekend staat als surfwahala. Het is een klein dorp waar veel locals in het weekend komen om te feesten. We hadden al vernomen beter buiten het centrum te verblijven, dan kan je de drukte opzoeken wanneer je dat wilt.

Voor ons was het voornamelijk tijd om te chillen en te surfen! We hebben een relaxt hostel gevonden en zijn heerlijk gaan niks doen. We hebben iedere ochtend ontbeten met pannenkoeken met fruit en vers fruitsap. Overdag de hele dag op het strand gelegen, gesurfd en brood met zelfgemaakte guacamole gegeten. In de avond zijn we gaan eten bij meestal hetzelfde restaurantje omdat het zo lekker en betaalbaar was! We hebben ook nog een avond de voetjes van de vloer gehaald. Samen met een paar gasten uit Wales en een Zwitserse hebben en ons vermaakt in een van de clubs. Dat was weer even geleden!  

Cuenca
Een grote stad in het Zuiden van Ecuador. We hadden al van veel mensen gehoord dat het een mooie stad is en daar zijn wij het zeker mee eens.

Zoals veel steden in dit continent is er hier ook een groot vierkant plein omringd door oude gebouwen en een mooie kathedraal. Er staan wat kleine kraampjes en onder de bogen van de galerijen doen de schoenpoetsers hun werk. Ondanks het een grote stad is hangt er wel een rustige sfeer. De straten zijn schoon, de mensen vriendelijk en je ziet nog redelijk veel traditionele elementen terug. Zo zijn er ook een aantal pleintjes met kraampjes waar wederom alles verkocht wordt. Ook hebben we twee grote centrale markhallen gezien waar de vrouwtjes hun eigen stalletje hebben. Op de begane grond zitten ze achter hun stapels groente en fruit. Op de eerste verdieping wordt er voornamelijk veel vlees verkocht, overal hangen haken met grote stukken runder- en varkensvlees. En op de bovenste verdieping staan zij voornamelijk te koken. We hebben hier wat rond gewandeld en de groentes voor het avondeten gekocht. 

Aangezien dit de laatste stad is van Ecuador en wij nog een aantal mooie souvenirs zagen hebben we die ook maar gelijk gekocht!  Inclusief de welbekende Panama hoed, die ondanks zijn naam niet uit Panama maar hier vandaan komt! We zijn een museum gaan bezoeken waar zelf de hoeden drukken en versieren met een mooie band. Er staan grote machines met een mal voor de bolling, hier legt men het gewoven riet in en drukt er een mal voor de rand op, flink persen en het is gedaan! 

We hebben ook de eerste minder leuke ervaring gehad. Ik kon al niet geloven dat we weer moesten pinnen....Na een blik in ons huishoudboekje te hebben geworpen en een kleine optelsom te doen kwamen we erachter dat we een flink bedrag misten. Voor de verzekering moesten we hiervoor aangifte doen. Wij naar de politie. Eerst in het centrum maar blijkbaar was dat voor andere zaken. We kwamen  er snel achter dat er natuurlijk niemand Engels spreekt, we moesten in ieder geval de volgende dag naar een ander gebouw. Die avond heb ik met behulp van Google translate een Spaanse brief opgesteld met de hele uitleg zodat we die mee konden nemen. De aangifte heeft in totaal 2 uur geduurd. Veel onverstaanbare vragen en dus weinig antwoorden vanuit onze kant, behalve wat er in de brief stond. Ze wilden zelfs naar de ambassade! Uiteindelijk toch iemand gevonden die voor ons kon uitleggen dat we een bewijs van aangifte moesten hebben. Eindelijk begonnen ze met twee man sterk de verklaring te typen. Eenmaal deze nagekeken door een derde werkte de printer natuurlijk niet optimaal. Of wij even mee wilden gaan. Hup, achterin de politiewagen richting de printshop! Net echt haha. Uiteindelijk dus alles gelukt en zodra we thuis zijn naar de verzekering.

Vanuit Cuenca hebben we nog een keer, omdat het kon, gebruik gemaakt van de o zo comfortabele nachtbussen van Ecuador (Ahum). Om 21:30 vertrekken en om 1:00 op de grens eruit om daar vervolgens drie uur te staan wachten op onze stempels. Niet zo handig om de papieren die iedereen nodig heeft uit te laten delen door degene die ook de stempels uitdeelt, die dan ook weer achter de portiers zitten die op hun beurt toch even willen laten zien wie er 'de baas' is. Daarbij nog een aantal passagiers die voor mogen, om welke reden dan ook en je bent zo twee uur verder. Het is voor ons een typisch voorbeeld van hoe de meeste zaken geregeld zijn hier. Maar ach, wij hebben onze stempel en wij zijn weer blij! Hup, de bus in, ogen dicht en verder! 

Montañita Peru
We zijn weer terug, de ronde is gemaakt! Om 6:00uur aangekomen, alsnog door de taxichauffeur afgezet (blijkbaar overkomt ons dat nog steeds! ) en ons bed ingedoken. Gelukkig mochten we gelijk al in ons hutje. We verblijven voor drie dagen en twee nachten in een mooi bungalowtje hoog op de berg. Wij zijn de enige gasten en er staat een heerlijk windje, perfect om onze mini vakantie voort te zetten. Ook hier hebben we namelijk alleen maar op het strand gelegen en gesurfd. Ik heb eindelijk ook een poging gedaan, ik 'kan' het nog steeds!

De laatste dag zijn we nog verplaatst naar een ander hostel want daar stond onze tas nog in de opslag, super fijn dat hij er nog was! We zijn nog naar het strand geweest om te surfen maar helaas was er een competitie bezig en daar wilden wij ons maar niet tussen mengen. Verplicht een dag chillen op het strand,  heel vervelend. s'Avonds was het minder fijn, het hostel staat bekend als partyhostel en op zaterdagavond gaat het tot in de vroege uurtjes door. Aangezien wij om 5:30uur op moesten voor onze vlucht richting Lima hadden we er eigenlijk beter voor kunnen kiezen om te gaan feesten en in een keer door te gaan. Van slapen was toch niet echt sprake. 

De laatste dagen hebben we nog even genoten van het feit dat we hier nog zijn. Nog een keer op je gemak wachten op je wisselgeld terwijl de ober even naar de buren rent om te wisselen. Nog een keer wachten op een baco waarvan de cola nog in de winkel gehaald moet worden. Nog een keer met handen en voeten uitleggen wat je wilt. Nog een keer de typisch Zuid Amerikaanse muziek aanhoren,  vooral reageaton wordt hier grijs gedraaid. Nog een dag 'no gracias' zeggen tegen alles wat de mensen aanbieden op het strand, van heerlijke enpanadas tot 'merk' zonnebrillen. Nog een keer blij zijn met de simpele, kleine dingen, bijvoorbeeld de stempel van de douanebeambte waar we zolang op hebben moeten wachten.

Buitenom de mensen die we graag terug zien kijken we ook uit naar de kleine dingen. Eindelijk weer een echt schoon bed, dat zeker weten lekker ligt. Op de toilet zitten en het wc papier in het toilet mogen gooien in plaats van het oh zo heerlijke emmertje ernaast. En het eten( Stijn kan niet wachten!!!).

We nemen deze geweldige ervaring voor de rest van ons leven mee!

Tot snel lieve mensen en bedankt voor het lezen van onze verhalen!
Hasta leugo!!