Goooooodbye Vietnam

Onze reisagenda is zooooo druk, de tijd vliegt! Het heeft dan ook even geduurd voor ik weer een nieuw verhaal kon schrijven. Op het moment dat ik aan dit verhaal ben begonnen zaten we op een boot en vaarden we tussen de eilanden van Halong Bay, onze laatste bestemming in Vietnam. Het is koud in het noorden, we moeten iedere dag onze sweaters en jassen aan. s'Avonds zet Stijn z'n muts op en slapen we onder dikke dekens. We zijn natuurlijk niks gewend hier he!
 
Vietnam is zo ontzettend mooi, we kunnen er makkelijk reizen en het is betaalbaar. Er is zoveel te zien en te ontdekken dat wij gewoonweg tijd te kort hebben. In de grote steden is super druk, het is overbevolkt en het stikt er van de scooters. Oversteken is iedere keer weer een uitdaging, zebrapaden zijn vervaagd en dienen meer als decoratie dan dat ze nog nut hebben. Wij vragen ons geregeld af waar al die mensen op al die scooters heengaan en of ze niet hoeven te werken ofzo? Voor de mannen is het vooral belangrijk een scooter te hebben, zonder scooter geen vrouw en hoe mooier de scooter hoe interessanter de heren zijn natuurlijk(dit verklaard misschien ook wel het aantal scooters per stad). De gemiddelde Vietnamees werkt ook gewoon 5 dagen per week tussen 7:00 en 18:00uur en verdient 4.000.000dong per maand, ongeveer 170€(!!). Mannen zijn de hoofd kostwinner en de vrouwen zorgen voor het gezin, vaak gewoon tussen de bedrijven door in het hotel of in hun eigen winkeltje. Overal op straat wordt er eten verkocht, ze lopen met grote manden aan stokken op hun schouder rond,  zitten op de straat met hun mandje vol etenswaren voor zich of hebben hun eigen stalletje gebouwd. Je kan op veel hoeken van de straat plaats nemen op een mini plastic stoel met een aluminiumtafel om te eten. 

Vanuit Cambodja zijn wij met de bus vertrokken, we hebben er 16uur over gedaan om van Kampot naar Ho Chi Minh city, oftewel Saigon, te komen. Bij de grensovergang was het rustig, we hebben maar 2 uur moeten wachten. Aangezien het visum vooraf geregeld moest worden kon je het natuurlijk al bedenken dat niet iedereen dat wist... We moesten helaas 2 mensen achter laten. 
Omdat de reis langer duurde dan verwacht en wij wifi in de bus hadden konden we mooi op voorhand een hotel boeken, normaal gesproken doen we dat niet en gaan we ter plekke op zoek naar een slaapplaats. Dit was in dit geval wederom beter geweest,  de bus ging niet verder dan het centrum, het hotel was 15 minuten met de taxi die 400000dong (20 $)kostte en de kamer was nog smerig ook... Dikke pech dus...Gelukkig zijn we al wat beter in afdingen en heeft de taxi uiteindelijk 10 $ gekost en zijn we met de gewone bus voor 0,35 $ p.p.de volgende dag terug gegaan naar het centrum om een ander hotel te zoeken.  

Wij zijn in Saigon naar het oorlogsmuseum gegaan waar wij de gruwelijke beelden van de Vietnamoorlog hebben gezien. De oorlog met Amerika heeft 20 jaar geduurd(1955-1975). De Amerikanen hadden eigenlijk de opdracht om orde te komen schepen maar er kwam alleen maar meer ellende... Er is niet alleen met 'gewone' wapens gevochten maar er zijn ook giftige gassen en vloeistoffen gebruikt. Alle bossen werden vernield en mensen raakten verminkt. Nog steeds ervaren de mensen hier de gevolgen van, er worden nog steeds kinderen verminkt of gehandicapt geboren. Dit is de enige oorlog die Amerika niet onder controle kreeg en heeft verloren, de Vietnamezen zijn er trots op! 

We zijn ook nog naar de Cu Chi tunnels geweest, een tunnelstelsel dat in de tijd van de Franse oorlog klein begonnen is en tijdens de Vietnamoorlog is vergroot(onder het hele land bevinden zich deze soort tunnels). De tunnels waren 70cm hoog bij 30cm breed. Er hebben in Cu Chi 10.000 mensen zich schuil gehouden in deze tunnels. Vooral snachts vielen zij de Amerikanen aan. We hebben hun vallen gezien die zij hebben gemaakt van overblijfselen van Amerikaanse raketten en bommen. Door de miniruimtes ondergronds zijn wij ook gekropen, voor de Amerikanen was het een groot doolhof en ze paste er gewoonweg niet door..

Na Saigon zijn we naar Da lat gegaan, een stadje tussen de koffieplantages in de bergen. We kregen de aanbieding om op een motor 3 dagen te gaan touren en dat zou echt geweldig zijn geweest,  helaas was dit echt te duur.. We hebben een dagtrip gemaakt naar koffieplantages, bloemenvelden en een hele mooie waterval (Elephant waterfalls). In de middag hebben we een scooter gehuurd en zijn we naar het Crazy house gegaan, realy crazy! In de avond hebben we over een lokale markt gestruind en hebben wij heerlijke Vietnamesche pannenkoeken gegeten bestaande uit een dun laagje deeg, ei, peperpasta, vlees en lenteuitjes hmmmm! 

Vanuit Da lat hebben we 16uur gereisd naar Hoi An, bekend om hun kleermakers!  Daar wilde wij wel eens een kijkje nemen natuurlijk. Op aanraden van onze homestay zijn we naar hun familie gegaan. Echt een super mooie jas laten maken en voor Stijn een vest (colbert). Ik heb nog een jurkje laten maken, de stof en het kant zelf in de winkel uit gekozen en de volgende dag was het al klaar! Dit alles zit nu op scheepsvracht richting Nederland, hopelijk komt het snel aan! We hebben in Hoi An leuke mensen ontmoet en hebben met de volle maan een boottochtje (10min) gemaakt tussen de drijvend wenskaarsjes. Ook hebben we de eerste poging gedaan om te surfen maar helaas waren de golven niet zo goed...

Ons verblijf was wederom veelste kort in Hoi An maar wij moesten echt verder, op met het vliegtuig naar Hanoi. Een nog drukkere stad dan Saigon met nog meer winkeltjes. Wel een stuk minder toeristisch. Op het vliegveld een Argentijns meisje leren kennen en samen met haar richting haar hostel, gelukkig kregen we goede begeleiding van een local anders hadden we de weg echt niet gevonden. We hebben eerst wat gegeten en hebben daarna ingechecked in een dorm(slaapzaal). Gelukkig maar voor 1 nachtje. Aangezien wij hier niet zo'n stadsmensen zijn en het erg fris is hier, hebben we besloten om de volgende dag gelijk door te gaan naar Halong Bay. Eerst een dag varen door de 1967 eilanden en op de boot slapen in onze eigen hut. Het was er magisch zo mooi, er kwam echt geen einde aan al die kleine eilanden!  Tussen de eilanden door wonen mensen in drijvende huisjes, soms waren het hele vissersdorpen. Op de boot was het erg gezellig, we hebben lekker gegeten, gekayakt, spelletjes gespeeld en sommige (onderandere Stijn) zijn nog van de boot gesprongen. BRRRRRR! De volgende dag gingen wij met 9en naar een onbewoond eiland. Er was daar helemaal niemand!  Stijn heeft een potje volleybal gespeeld en ik ben erachter gekomen dat ik toch niet zo'n goede kayakster ben dan ik dacht. Samen met een Argentijns meisje ging ik zigzaggend naar een ander eiland aan de overkant(we draaide nog net geen rondjes) hahaha.. We hebben wel iets ontdekt wat de mannen van ons resortje nog niet wisten! Wij mochten een kijkje nemen in de lagoon van de buurman, de lagoon was te bereiken door een grot. Een lage grot onder het eiland door! We konden een deel lopen maar werden daarna een voor een in een minibootje naar de andere kant geroeid. De man van het eiland was er een huisje aan het bouwen en verder was er niks dan natuur en het was er heeeeel stil. We hebben een mooie rondleiding gehad. In de avond hebben allerlei spelletjes verzonnen en dat was super gezellig! De volgende dag was het vroeg opstaan en zijn we na  een mini kookdemonstratie weer naar het vaste land gegaan. Savonds nog een keer gebruik gemaakt van happy hour en zijn we op straat gaan eten samen met onze roommates. Daarna was het tijd om onze tassen weer in te pakken! 

Op dit moment zitten we alweer in Nieuw Zeeland.  We zijn vanuit Hanoi naar Bangkok gevlogen en vanuit Bangkok weer naar Sydney... Wat we in Sydney gedaan hebben vertel ik volgende keer!  Super leuk dat jullie onze verhalen lezen en bedankt voor de leuke reacties!!!

Xin chaoooo!